Mariusz Wlazły
Mariusz Wlazły w 2010 roku | ||||||||||
Pełne imię i nazwisko |
Mariusz Łukasz Wlazły | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | ||||||||||
Wzrost |
194 cm[1] | |||||||||
Pozycja | ||||||||||
Kariera juniorska | ||||||||||
| ||||||||||
Kariera seniorska | ||||||||||
| ||||||||||
Kariera reprezentacyjna | ||||||||||
| ||||||||||
Odznaczenia | ||||||||||
Mariusz Łukasz Wlazły (ur. 4 sierpnia 1983 w Wieluniu) – polski siatkarz, grający na pozycji atakującego; reprezentant Polski. W sezonie 2012/13 wystawiany w Skrze Bełchatów na pozycji przyjmującego[2].
24 kwietnia 2023 roku w barwach Trefla Gdańsk przed oficjalnym meczem o 5 miejsce z Projektem Warszawa jego syn Arkadiusz zmienił go na zagrywce z okazji pożegnalnego meczu Mariusza Wlazłego w Ergo Arenie[3]. Po zakończonym meczu punktem kulminacyjnym było symboliczne odwieszenie butów na kołek, które powędrowały wraz z wielką koszulką Mariusza Wlazłego pod sufit obiektu[4].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Ukończył Szkołę Podstawową nr 2, a następnie technikum budowy dróg i mostów kołowych w Zespole Szkół Budowlanych w Wieluniu[5].
Pierwszą dyscypliną sportową, którą uprawiał, było pływanie. Jego pierwszym nauczycielem i trenerem był Leszek Pałyga[6].
Był podstawowym zawodnikiem reprezentacji juniorów, która w 2003 sięgnęła po tytuł mistrza świata juniorów. W kadrze seniorskiej zadebiutował 20 maja 2005 w wygranym 3:0 meczu ze Słowacją.
W 2006 na mistrzostwach świata w Japonii zdobył wraz z drużyną narodową wicemistrzostwo świata. Został wybrany do trójki najlepszych siatkarzy mistrzostw, obok Giby i Mateja Kazijskiego.
17 czerwca 2006 w kościele ojców Franciszkanów przy ul. Reformackiej w Wieluniu wziął ślub z Pauliną Drewicz[7], z którą ma dwóch synów: Arkadiusza (ur. 13 stycznia 2009)[5] i Tymoteusza (ur. 23 listopada 2015).
Od sezonu 2008/2009 do sezonu 2019/2020 był kapitanem Skry Bełchatów.
Od 2011 jest studentem Wyższej Szkoły Zarządzania i Administracji w Opolu[8]. Od 2021 jest studentem Uniwersytetu Gdańskiego[9]. 2 kwietnia 2023 roku po ostatnim meczu ligowym fazy zasadniczej z Projektem Warszawa poinformował, że kończy karierę klubową po sezonie 2022/2023. Od sezonu 2023/2024 jest koordynatorem przygotowania psychologicznego w Treflu Gdańsk[10].
21 września 2014, wraz z reprezentacją Polski, wywalczył złoty medal Mistrzostw Świata 2014[11]. Na tym turnieju został uznany za najbardziej wartościowego zawodnika (MVP), a także za najlepszego atakującego[12]. Tego samego dnia ogłosił zakończenie kariery reprezentacyjnej[13].
W 2021 r. rozpoczął studia psychologiczne na Uniwersytecie Gdańskim[14].
W 2022 podczas Gali został siatkarzem 20-lecia Polskiej Ligi Siatkówki[15].
Bierze czynny udział w akcjach społeczno-charytatywnych, współpracuje m.in. z fundacjami "Herosi", "Możesz" i "Dr. Clown". Jest również prezesem własnej fundacji, powstałej z myślą o dzieciach, które chcą uprawiać sport[16]. W 2016 otrzymał Medal Świętego Brata Alberta za wspieranie osób niepełnosprawnych[17].
Kontuzje
[edytuj | edytuj kod]W grudniu 2007 roku podczas Europejskich kwalifikacji do Igrzysk Olimpijskich 2008 w węgierskim Szombathely skręcił staw skokowy. W trzecim meczu grupowym Igrzysk Olimpijskich w Pekinie z reprezentacją Serbii złamał palec i w pozostałych spotkaniach grał na blokadzie. W 2009 roku z powodu kontuzji kolana nie zagrał na Mistrzostwach Europy. W 2014 roku po powrocie do kadry doznał urazu stawu skokowego w meczu Memoriału Huberta Jerzego Wagnera z Bułgarią[18].
Kariera klubowa
[edytuj | edytuj kod]- WKS Wieluń
- SPS Zduńska Wola (2001-2003)
- Skra Bełchatów (2003-2020)
- Al-Arabi Ad-Dauha (2015) – krótkoterminowy kontrakt obejmujący dwa spotkania
- Trefl Gdańsk (2020[19]-2023[20])
Sukcesy
[edytuj | edytuj kod]Kariera reprezentacyjna
[edytuj | edytuj kod]Powołania do reprezentacji Polski:
- 2003 – przez Grzegorza Rysia do kadry juniorów na mistrzostwa świata juniorów
- 2004 – przez Stanisława Gościniaka do szerokiej kadry na rozgrywany w Porto turniej kwalifikacyjny do igrzysk olimpijskich w Atenach
- 2005 – przez Raúla Lozano do kadry na Ligę Światową i kadry na mistrzostwa Europy we Włoszech i Serbii i Czarnogórze
- 2006 – przez Raúla Lozano do kadry na Ligę Światową i kadry na mistrzostwa świata w Japonii
- 2007 – przez Raúla Lozano do kadry na Ligę Światową
- 2008 – przez Raúla Lozano do kadry na Ligę Światową, turniej kwalifikacyjny do mistrzostw Europy, turniej kwalifikacyjny do igrzysk olimpijskich w Pekinie i docelowo na same igrzyska olimpijskie
- 2010 – przez Daniela Castellaniego do kadry na Ligę Światową i mistrzostwa świata we Włoszech
- 2014 – przez Stéphane'a Antigę do kadry na Ligę Światową i mistrzostwa świata w Polsce.
Sukcesy
[edytuj | edytuj kod]Memoriał Huberta Jerzego Wagnera:
Nagrody indywidualne
[edytuj | edytuj kod]- 2004: Najlepszy atakujący Pucharu Polski
- 2005: Najlepszy polski siatkarz i atakujący w plebiscycie miesięcznika "Super Volley"
- 2006: Najlepszy atakujący Pucharu Polski
- 2006: Najlepszy siatkarz Polskiej Ligi Siatkówki
- 2006: Najlepszy siatkarzy w trójce Mistrzostw Świata
- 2006: Najlepszy polski siatkarz i atakujący w plebiscycie miesięcznika "Super Volley"
- 2006: Sportowiec roku (obok Otylii Jędrzejczak, Katarzyny Rogowiec i Marty Dziadury) – wyróżnienie ministra sportu
- 2007: Najlepszy atakujący Pucharu Polski
- 2007: Najlepiej punktujący fazy grupowej Ligi Mistrzów
- 2007: Najlepszy siatkarz Ligi Mistrzów (Złota Piłka CEV)
- 2008: Najlepszy atakujący Final Four Ligi Mistrzów
- 2008: Najlepszy siatkarz Polskiej Ligi Siatkówki
- 2008: MVP, najlepszy atakujący i zagrywający Memoriału Huberta Wagnera
- 2009: MVP i najlepszy atakujący Pucharu Polski
- 2010: Najlepszy punktujący Final Four Ligi Mistrzów
- 2010: Najlepszy siatkarz PlusLigi
- 2011: MVP i najlepszy zagrywający Pucharu Polski
- 2011: Najlepszy siatkarz PlusLigi
- 2012: Najlepszy zagrywający Pucharu Polski
- 2012: Najlepszy zagrywający fazy grupowej Ligi Mistrzów
- 2012: MVP Final Four Ligi Mistrzów
- 2012: MVP Superpucharu Polski
- 2014: Najlepszy siatkarz PlusLigi
- 2014: MVP i najlepszy atakujący Mistrzostw Świata
- 2015: 2. miejsce w Plebiscycie Przeglądu Sportowego na 10 Najlepszych Sportowców Polski 2014 r.
- 2015: Wiktor 2014 w kategorii Sportowiec Roku[21].
- 2015: Najlepszy sportowiec 2014 roku na Świecie w plebiscycie SportAccord[22].
- 2015: Najbardziej widowiskowy siatkarz Ligi Mistrzów
- 2016: MVP i najlepszy atakujący Pucharu Polski
- 2018: Najlepszy siatkarz PlusLigi
- 2018: MVP Superpucharu Polski
- 2020: Najlepszy siatkarz XX-lecia PlusLigi[23]
Odznaczenia i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski – 23 października 2014[24]
- Złoty Krzyż Zasługi – 6 grudnia 2006[25]
- Honorowy obywatel Wielunia[26]
- Honorowy obywatel Miasta Bełchatowa
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Mariusz Wlazły. skra.pl. [dostęp 2017-08-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-05)].
- ↑ "Kibicuję Wlazłemu na przyjęciu" [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2023-04-29] .
- ↑ Wzruszający moment. Syn zastąpił na boisku Mariusza Wlazłego [WIDEO]. sportowefakty.wp.pl.
- ↑ Mariusz Wlazły symbolicznie odwiesił buty na kołek. Wzruszające chwile w Ergo Arenie. polsatsport.pl.
- ↑ a b Kim jest Mariusz Wlazły?. spottedwielun.info. [dostęp 2014-09-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-25)]. (pol.).
- ↑ Tomasz Kalemba: Mariusz Wlazły – wielka reaktywacja, ma patent na wygrywanie. eurosport.onet.pl. [dostęp 2014-09-21]. (pol.).
- ↑ Głośne i sekretne śluby sławnych polskich sportowców
- ↑ PAP: Opolska uczelnia niezwykle popularna wśród siatkarzy. student.onet.pl. [dostęp 2013-08-27]. (pol.).
- ↑ Wioleta Stolarska: Mariusz Wlazły chciał poznać kolegów z roku. Studentka nie uwierzyła, że to on. nauka.trojmiasto.pl. [dostęp 2022-10-23]. (pol.).
- ↑ Mariusz Wlazły: Każda przygoda musi się skończyć. siatka.org. (pol.).
- ↑ Polska drugim gospodarzem – zdobywcą złota MŚ. FIVB. [dostęp 2014-09-22]. (pol.).
- ↑ Mariusz Wlazły MVP i kończy karierę reprezentacyjną. FIVB. [dostęp 2014-09-22]. (ang.).
- ↑ Tracimy nie tylko Wlazłego. Winiarski, Zagumny i Ignaczak też odchodzą z kadry. TVN24.pl. [dostęp 2014-09-22]. (pol.).
- ↑ Mariusz Wlazły: Dogadałem się ze swoim ciałem. To mój duży sukces. sportowefakty.wp.pl.
- ↑ Gala 20-lecia Polskiej Ligi Siatkówki. Wręczono nagrody najlepszym. sportowefakty.wp.pl.
- ↑ M. Gajek: Mariusz Wlazły: Ze Skrą jesteśmy w pakiecie. volleycafe.pl, 2013-10-05. [dostęp 2013-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-29)].
- ↑ Medal Św. Brata Alberta / Fundacja Św. Brata Alberta [online], albert.krakow.pl [dostęp 2022-09-01] .
- ↑ Fatalne kontuzje polskich siatkarzy. polsatsport.pl.
- ↑ Hit transferowy w PlusLidze. Mariusz Wlazły nowym zawodnikiem Trefla Gdańsk
- ↑ Mistrzu, dziękujemy! Mariusz Wlazły kończy siatkarską karierę [online], www.polsatsport.pl [dostęp 2023-05-11] .
- ↑ Stephane Antiga i Mariusz Wlazły laureatami Wiktorów 2014. pzps.pl. [dostęp 2015-03-31].
- ↑ SportAccord: Mariusz Wlazły sportowcem roku 2014. eurosport.onet.pl. [dostęp 2015-04-24].
- ↑ JMC-, Mariusz Wlazły – siatkarz 20-lecia PlusLigi [online], plusliga.pl [dostęp 2020-06-01] .
- ↑ M.P. z 2015 r. poz. 14
- ↑ M.P. z 2007 r. nr 23, poz. 254
- ↑ Wlazły i prof. Olejnik honorowymi obywatelami Wielunia. wielun.naszemiasto.pl. [dostęp 2015-10-01].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- profil fivb.org (ang.)
- profil plusliga.pl (pol.)
- Urodzeni w 1983
- Ludzie urodzeni w Wieluniu
- Siatkarze Skry Bełchatów
- Siatkarze Trefla Gdańsk
- Reprezentanci Polski w piłce siatkowej
- Polscy siatkarze na igrzyskach olimpijskich
- Polscy olimpijczycy (Pekin 2008)
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Honorowi obywatele Bełchatowa
- Honorowi obywatele Wielunia
- Laureaci nagrody Wiktory
- Nagrodzeni Medalem Świętego Brata Alberta